آئین مستان

چهل شبانه روز غم

چهل شبانه روز اشک

چهل شبانه روز شوق سفر

چهل شبانه روز صبر

چهل شبانه روز نی

چهل شبانه روز خون جگر

یک اربعین دلتنگیم

رفته به سوی کربلا

چون بر مشامم میرسد

هر لحظه بوی کربلا

موکب به موکب میروم

از این ستون تا آن ستون

ای معنی صبح فرج

انا الیک راجعون

حسین من......

دلا چرا گمی تو

ستون چندمی تو

تو را صدا زده مولا حسین

بیا به کربلایش، بخوان به اقتدایش، نماز عاشقی را

حسین سوغاتیم را خاک پای زائرانت میبرم

دل را پیاده هر قدم با کاروانت میبرم

چیزی ندارم غیر جان تا اربعین نذرت کنم

با هر چه دارم آمدم در خیمه ات خدمت کنم

موکب به موکب میروم

از این ستون تا آن ستون

ای معنی صبح فرج

انا الیک راجعون

حسین من......

زمین پیاده آمد فلک به جاده آمد

فقط به پاسخ هل من معین

به یک اشاره ی تو

به یک نظاره ی تو

شده قیامتی این اربعین

ای دل وضو از خون بگیر

از تربتش بویی ببر

چون حر بیا بی ادعا

 از روی او شرمنده تر

از جان گذشته چون علی اکبر بیایی بهتر است

مثل شهیدان حرم بی سر بیایی بهتر است

حسین من......

گرفتارم که خورده عمریه گره کارم

غمی دارم که مثل ابر خسته می بارم

آخه یارم نظر نکرده بر دل زارم

فقط چارم اینه برم دیار دلدارم

به روز و شب نوا دارم حسین جان

هوای کربلا دارم حسین جان

گیره گناهم تو دیگه بها به اشکام نمیدی

بس که شکستم دل تو کربلا رام نمیدی

حسین جان تو خداییم کن

حسین جان  کربلاییم کن

حسین حسین حسین جان

تو این سینه غم فراغ تو چه سنگینه

تو آیینه دلم فقط رخ تو میبینه

چه شیرینه آدم که پای روضه میشینه

چه تسکینه نگاه تو به درد این سینه

ز راه کربلا موندم حسین جان

همه رفتند و جاموندم حسین جان

عشقی که دارم به تو نیست

عشق دو روزه آقاجون

کاشکی که دلت واسه دلم

یه کم بسوزه آقاجون

حسین جان عبد دربارم

حسین جان من دوست دارم

حسین حسین حسین جان

یه اربعینِ که از تو دورم

پاشو داداش که اومدم پیشت بمونم

یه اربعینِ دلم گرفته

حدیث غربتت رو من دارم میخونم

خواهرت اومده پاشو عزیز برادر

اومده خسته از سفر چه زار مضطر

چهل روزه ندیدمت سخته به والله

خودت پاشو دستی بکش رو قلب خواهر

دارم میسوزم از این فراغ و درد هجران

پاشو بهت بگم از کوفه و شام ویران

حسین من یا مظلوم

یه اربعینِ زخمیِ قلبم

از بس که داد زدم داداش، صدام گرفته

یه اربعینِ اسیر دردم

از بس که راه رفتم داداش، پاهام گرفته

به روی نیزه ها دیدی چیا کشیدم

دنبال رأس تو همش من میدویدم

پاشو برات بگم داداش از این جماعت

زخم و زبون هایی رو که اونجا شنیدم

هلهله بود غوغا، میرقصیدن جلو ما

وقتی سرت می افتاد می خندیدن به ماها

حسین من یا مظلوم

پاشو برادر اومده خواهر

از بس غصه خوردم از غمت شدم پیر

پاشو برادر اومده خواهر

عصای دست من بشو شدم زمین گیر

گفته بودی صبوری کن صبوری کردم

هرچی بهم سپردی رو برات آوردم

اما یکی جاموند داداش توی خرابه

شرمندتم رقیتو من نیاوردم

جاموند توی خرابه غنچه نازنینت

نشد بیارمش من کربلا اربعینت

حسین من برادر

منزل به منزل خسته در اسارت

دیدم به هرجایی فقط جسارت

یک الامان از کوفیان بدنام

صد الامان از بی حیایی شام

دیگر ندارم یاوری، از من نمانده پیکری

من باغبان باغی از یاسم که شد نیلوفری

از کوفه و شام الامان

من شاهد بزم شراب شامم

بی حرمتی کردند و بر امامم

من شاهد لبها و ضرب به چوبم

سر را به محمل بی امان بکوبم

دشمن به دشنام آمده

سنگ لب بام آمده

آذین سهر یزید

رأس تو در شام آمده

از کوفه و شام الامان

دیگر از این غم ها شدم زمین گیر

شهر مرا اینگونه کرده تکفیر

سویی ندارد دیدۀ کبودم

خونین جگر از کوچۀ یهودم

میزد عدو یار تورا

دلدار و غم خوار تورا

با سنگ طعنه زد زکین

رأس علمدار تورا

دیگر ندارم یاوری، از من نمانده پیکری

من باغبان باغی از یاسم که شد نیلوفری

از کوفه و شام الامان

رو قلبم داغ تن بی کفنت مونده

تنهایی پیرهنت پیرهنت مونده

بیا و نزار اینقدر که چشمم به در باشه

نزار این دل تنها ازت بی خبر باشه

به یاد لباتم من، با چشمای بارونی

به اندازه ی دنیا، دلم خون میدونی

ای جان زینب

ای تنها همسفرم، همسفرت هستم

امشب من منتظرت منتظرت هستم

سر تو روی نیزه دل من رو می سوزوند

لبات تکون میخورد رو نیزه قران میخوند

تو کوچه ها چشمامو به چشم تو میدوختم

با هر قدم می میردم با هر نفس می سوختم

ای جان زینب

به یاد لباتم من، با چشمای بارونی

به اندازه ی دنیا، دلم خون میدونی

از تل زینبیه تا بغل گودال

با دست و پا زدنت بردی منو از حال

تو رفتی و از خیمه من اومدم دنبالت

تا دیدمت افتادم کنار اون گودالت

تو خاک و خون می غلطید

تن نیمه جون تو

توی دستاشون دیدم

سر غرق خونت رو

ای جان زینب

مهلاً مهلاً، یا عزیز الزهرا

زینب می مونه تنها

بین این دشت غم ها

مهلاً مهلا

وای…

تکیه گاهم، غرق اشک و آهم

میری ای قرص ماهم

بی تو بی سر پناهم

مهلاً مهلا

وای…

الهی نیاد حسین روز جدایی

نبینمترو نیزه هایی

تمومه غصهٔ زینبت همینه

سرت رو، رو نیزه ببینه

ای سردار بی لشکر خداحافظ

ای مظلوم بی یاور خداحافظ

بی تو موندن، یک لحظه ش هم محاله

انگاری خواب و خیاله

پر پر می شه باغ لاله

مهلاً مهلا

وای...

من می میرم، از تو یک دم جداشم

باید دست به دعاشم

قبل از تو مرده باشم

مهلاً مهلا

وای...

می دونم چقدر بلا میاد سر من

آتیش می گیره معجر من

تمومِ غصهٔ زینب همینه

نامحرمی روشو ببینه

ای سردار بی لشکر خداحافظ

ای مظلوم بی یاور خداحافظ

می شنوی تو، ناله ی مادرت رو

می کُشی خواهرت رو

می بوسم حنجرت رو

مهلاً مهلا

وای...

بوسیدمت، اما با ناامیدی

از من تو دل بریدی

آه سردی کشیدی

مهلاً مهلا

وای...

حسین جان راه گلومو گریه بسته

زینب تو دلش شکسته

تموم  غصه زینبت همینه

چطور برم بی تو مدینه

ای سردار بی لشکر خداحافظ

ای مظلوم بی یاور خداحافظ

خیمه ها آه، بعد تو می شه غارت

طعنه هست و جسارت

زینب می ره اسارت

مهلاً مهلا

وای...

پیکرتو، می ره زیرِ سم مرکب

جسمت می شه نامرتب

از رو تل می بینه زینب، مهلاً مهلا

وای...

ببین توو نگاهِ زینب اضطراب و

 خواهش چشمای رباب و

تمومه غصهٔ زینبت همینه

میشینه دشمنت رو سینه

ای سردار بی لشکر خداحافظ

ای مظلوم بی یاور خداحافظ